Klaar Wolff / Kunstenaars R tm Z | Bollenstreek in Beeld, kunstenaarsvereniging

Klaar Wolff

Klaar heeft een atelier in Lisse maar ook in Frankrijk waar ze vaak verblijft. Jarenlang maakte zij vooral schilderijen maar al een poos laat zij zich vooral graag verrassen door andere technieken en nieuwe materialen. In de Coronatijd maakte zij een serie cartoon-achtige tekeningen over de Coronavogel. De pentekening kreeg haar sowieso in de greep want een serie planttekeningen met witte inkt op zwart papier volgde.

Het meest blij wordt Klaar van werken met gevonden spullen. Zo ontstond er een sculptuur van oud roest in Frankrijk, en ook een aantal van aangespoeld hout van het strand bij de Langevelderslag. De thematiek die de BIB soms aandraagt vormt tevens een grote inspiratiebron. Voor het thema ‘ droomkoffers’ maakte zij een viertal koffers waarvan de grootste de titel ‘ Circus van Jeroen Bosch’ meekreeg. De droom bij deze optocht is, dat als iederéén met een trechter op zijn kop loopt iedereen erbij hoort. Deze optocht maakte ze van gips/draad-figuren en van alles dat zich in een tuin die niet is aangeharkt laat vinden: takken, schors, leisteen enzovoort.

De grootste passie is wellicht nog schrijven. Klaar zelf zegt hierover: ‘ Ik zoek me soms suf naar de goede kleur op mijn palet ( die er dan níet blijkt te zijn) maar als ik schrijf rollen de zinnen vaak zomaar uit mijn pen en hoef ik zelden moeilijk naar woorden te zoeken. Zij is een groot fan van nonsenspoëzie. Zoals zij ook groot fan is van ‘ de Homo Ludens’, door de filosoof Huizinga meer dan 100 jaar geleden geïntroduceerd. De spelende mens... Dat klinkt misschien naar peuterspeelzaal maar niets is minder waar. De grote kunstenaars vernieuwden zich door alsmaar weer het experiment aan te gaan. Te spelen met mogelijkheden. Zij begrepen het al: Spel kan niet serieus genoeg genomen worden. Daarom vindt Klaar het ook zo prettig deel uit te mogen maken van BIBkunst . Een club waar gewichtigdoenerij en poeha over kunst misplaatst is en men elkaar opzoekt om de Homo Ludens in elkaar tot leven te wekken.

tel: 0252-411367
e-mail: klaarwolff@gmail.com
site: www.klaarwolff.nl

Interview 'Uit je bol gaan' voor Blik op Lisse

Je jeugdjaren: hoe kijk je daarop terug?

Ik ben geboren en getogen in Haarlem als jongste van vijf kinderen. Onder de rook van de sint Bavo die nu koepelkathedraal heet en waar -over rook gesproken- één schoorsteen verborgen zit in een van de bijtorens. Dat en nog veel meer ben ik te weten gekomen toen ik na 50 jaar daar weer eens kwam en onder de indruk was van de schoonheid en de kunst van het gebouw. Ik ben daar nu rondleider en waarschijnlijk de enige die de rondleiding begint op de plek waar je gedoopt bent. Het was een mooie maar zeer katholieke jeugd. Mijn moeder was roomser dan de paus maar ze was óók montessorileidster en ontslagen van haar eerste baan toen ze mijn vader trouwde. Ze liet haar vaardigheden dus op ons, de kinderen, los. Er kon heel veel bij ons thuis. Ik herinner me vooral de serre als een knutselparadijs waar geschilderd, gefiguurzaagd en genaaid kon worden. We hadden een zolder waar we ooit uit het raam van tweehoog alle 48-toeren platen naar beneden keilden. Als kind had je toen een veel grotere actieradius dan kinderen nu: op mijn zevende mocht ik al alleen de stad in , naar V&D om de roltrappen uit te proberen of naar de houthandel van mijn vader bij het station. Daar kreeg je dan een ijsje én op je lazer als je het waagde om met de hijskranen te gaan spelen die de houtstapels moesten verplaatsen.

Er was humor , er was muziek. Mijn vader speelde piano en uitsluitend op het gehoor en improviserend. Hij kon slecht tegen een kind dat toonladders oefende dus als hij thuis was kon ik pianospelen wel vergeten. Met kerst en sinterklaas standaard met zijn zevenen rond de piano en luidkeels alle liedjes zingen die ik nu nog uit mijn hoofd ken.

Ik ging graag naar school, het was een goede school waar zelfs kinderen helemaal uit Lisse op de fiets naar toe kwamen.Met het leesonderwijs zat het wel goed toen. Ik ging wekelijks naar de bibliotheek en haalde zoveel boeken als mocht. Dat waren er geloof ik maar twee of drie maar uit de ‘algemene kennis kast’ mocht je er nog eentje extra meenemen. Daar stonden de sprookjes. Je wil niet weten hoeveel sprookjes ik heb gelezen.

Waar kennen mensen jou van?

Als het over de mensen in Lisse en omgeving gaat: ik woon nu veertig jaar in Lisse en in het begin kenden mensen mij vooral als de vrouw van de dokter. Je kon toen geen kant op omdat de dokter 24/7 bereikbaar moest zijn en je dus thuis bij de telefoon moest zijn. De mobiele telefoon was een zegen want sinds de komst daarvan kenden ze me denk ik vooral als de ‘ afwezige’ omdat ik 35 jaar docent ben geweest aan de Hogeschool Utrecht en les gaf aan studenten creatieve therapie. Dat zijn de leukste studenten die er bestaan . Ze kenden me natuurlijk ook als de ouder van de zonen en toen die wat groter werden ben ik serieus gaan schilderen. Annelies Witjens en ik huurden samen een atelier in de bollenschuur van Schols en daar zijn vele exposities en mooie projecten uit voort gekomen. Aan de ringvaart staat een mozaiëkbankje dat we samen hebben gemaakt. Oh en als je over de ringvaart uitkijkt kun je de boten van Iris zien roeien met een roeiblad dat ik heb ontworpen. Een gestileerde Iris in de Lissese kleuren blauw en geel.

Waar word je gelukkig van?

Ik ben behept met een niet te stuiten maakdrang. Van kringloopkunst tot sokken breien. Ik word ook gelukkig van dingen sámen maken. In de kunstenaarsvereniging BIBkunst geven we elkaar workshops, inspireren elkaar en maken soms daadwerkelijk iets in tweetallen of we reageren op elkaars werk. Een passie wordt sowieso leuker als het een gedeelde is. De tuinclub van de bollenstreek is een hartverwarmende enthousiaste club en ik ben blij daar lid van te mogen zijn. De leesclub van de bibliotheek is leerzaam en ook al hartverwarmend. De schrijfclub, eigenlijk een soort onderafdeling van BIBKUNST die BIBTXT is gedoopt geeft veel inspiratie.

Ik word gelukkig van dieren. Alle dieren. Behalve onze ouwe hond die we tien jaar geleden hebben gevonden ook van de vogels in de tuin en de vissen in de vijver. Die komen echt naar je toezwemmen als je langsloopt. Ik word ook gelukkig van elke dier dat niet wordt opgegeten, sinds 6 jaar ben ik vegetariër.

Het meest gelukkig word ik van mensen. En in het bijzonder natuurlijk van heel speciale mensen :de echtgenoot, de zonen, de schoondochters en - met stip- de kleindochters

Doe je vrijwilligerswerk?

Sinds 10 jaar ben ik vrijwilliger bij museum de Zwarte Tulp. Dat klinkt heel stoer maar de baliemedewerkers, de klusploeg, de tentoonstellingmakers en de bestuursleden houden de tent echt draaiend. Chapeau. Ik ben rondleider, en het museum wordt steeds mooier en er zijn hele mooie verhalen te vertellen en zoveel leuke groepen die ernaar willen luisteren. Tot vorig jaar was ik voorzitter van BIBkunst, dat is misschien geen formeel vrijwilligerswerk maar wel een soort van werk waarmee de streek er een bloeiende club bij heeft die een bijdrage levert aan het culturele klimaat in de streek en in sombere tijden voor lichtpuntjes zorgt. Zo maakten wij met elkaar in Coronatijd het ‘ huismussenkwartet’ en haalden daarmee meer dan duizend euro op voor het Rode kruis.

Wat maakt het wonen in Lisse/ Lisserbroek voor jou zo speciaal?

Behalve dat het strand en het Keukenhofbos dichtbij zijn en er de ringvaart is om naar de Kaag te varen, en uitvalswegen om naar de steden te gaan heeft het dorp zelf ook veel in petto. Ik ben een fan van Floralis en de maandagavonden die Frank en Marc zo goed organiseren. Ook fan van de dinsdagavonden: wat een mooie ploeg die het filmhuis bestiert. De heemtuin waar de vrijwillers zoiets speciaals van weten te maken. Ach en eigenlijk teveel om op te noemen. Wat ook wel speciaal is, en dat ontdekte ik pas toen ik hier al jaren woonde: boerderij de Wolff is door mijn betovergrootvader zo genoemd. De broers Hoekstra hebben we zoiets moois van gemaakt en dat brengt me op Paulien die daar woont en met haar boekhandel- de leukste van het Noordelijk halfrond- Lisse ook heel speciaal maakt.

Wat wil je zeker nog doen? De zogenaamde to do list.

Nou, mijn to do list is maagdelijk nu. Het laatste dat er op stond was ‘ een boek schrijven’ en dat is nu bewaarheid! Komende week verschijnt ‘ De wereld rond met de huidige echtgenoot’ . Een boek over alle reizen die we naar verschillende continenten maakten. De ‘ huidige’ is gejat van John Cleese die het gebruikte om de partner scherp te houden. Dit jaar is de huidige echtgenoot reeds 50 jaar de huidige. Zo leuk dat ik het eerste exemplaar van dit boek ga overhandigen aan de boekhandelaar in mijn huidige woonplaats! Mijn ‘huidige ‘ woonplaats: dat staat hier misschien ook wel om dit dorp scherp te houden. Zorg goed voor alles dat het de moeite waard maakt hier te wonen. Beheer de verworvenheden, wees blij met en trots op het Floralistheater, Filmhuis, museum de Zwarte Tulp, de vereniging Oud Lisse, de bibliotheek, de kunstenaarsvereniging en natuurlijk ook op deze rubriek! En als ik iets kan doen daarvoor, laat het me weten!

Welke bekende (man/vrouw) uit Lisse(erbroek) zou je willen nomineren voor: ‘Uit je bol gaan met…..’ (kijk verder dan de eigen werkkring

Paul van den Aardweg. Veelzijdig kunstenaar en schrijver. Mailadres: aardw027@gmail.com